in het Licht

Ik had ooit een droom. In die droom was ik op reis. Het was een lange reis. Ik liep een klein dorp binnen. Er was niemand. Ik was moe en wist niet waar ik naar toe zou gaan en wat ik zou doe. Toen zag ik een prikbord. Vanuit nieuwsgierig keek ik naar dat bord. Op een papier stond een informatie over een training voor je leven. Ik heb opgegeven en kwam in de klas. Mijn docent was een aardige en elegante mevrouw. Ik weet niet waarom maar ik wist zeker dat zij mijn docent in mijn leven is. Ik luisterde naar haar met ander klasgenoten. Toen keek ik naar het raam. Ik zag een mooi strand dat schitterde in de zon. In de blauw groene zee waren tientallen dolfijnen door elkaar aan het springen. Wat ik zag was zo mooi dat ik van hart roepen moest. Iedereen keek naar mij en de docent glimlachte. Voor hun is dit uitzicht niet zo bijzonder. Na de les deed ik mee aan een avontuurlijke wedstrijd. De wedstrijd test niet alleen je lichaam, maar ook je spirit en ziel. Ik zwom in een grote pijp en klom

Ik ben op de Rembrandtplein. Ik herinner nog hoe het mij bewoog ’in mijn hart’ toen de zon mijn werk verlichtte. Ik herinner elke avontuur op een vel. Ik ben op de Rembrandtplein. Ik genoot van je ogen toen je mijn werk zag. Ze zijn zo mooi, zo heb ik ze nog nooit gezien. Bedankt voor je komst.

Ik hou van een vrouw. Ze straalt als een filmster. Ik weet het en iedereen zegt dat. ze zeggen dat ik haar niet waard ben. Ik droom s’nacht van haar. Ik mis haar op mijn pijnlijke momenten. Ik voel dat zonder haar mijn leven geen bedoeling zal hebben. De vrouw is mijn droom,  het leven dat ik wil hebben, De persoon die ik echt ben.