Een vis van de Arctische Oceaan

Een vis van de Arctische Oceaan - Zhuang Zi

In het Noorden van onze wereld waar niets groeit was een donkere zee die het Meer van de Hemel heette.

Er was een vis van duizenden kilometers breed. Niemand wist de precieze maat van hem en hij heette Guppie.

De vis genereerde zich tot vogel die Roc heette. Zijn rug was als een hoge berg en zijn vleugels waren als wolken waarmee zij de helft van de hemel overdekten.

Hij ging vijfenveertig duizend kilometer naar boven met de wind die er als een schaapshoorn uitzag. Hij vloog boven de wolken en onder de hemel naar de Zuidelijke Oceaan.

Een mus lachtte hem na: ‘Waar gaat hij naar toe? Ik spring naar boven, ga na een paar meter weer naar beneden en speel tussen de lage struiken. Dit is ook een geweldige vliegervaring. Waar gaat hij dan naar toe?’

Dat is nou het verschil tussen groot en klein.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Surf in Terschelling

Ik had ooit een droom. In die droom was ik op reis. Het was een lange reis. Ik liep een klein dorp binnen. Er was niemand. Ik was moe en wist niet waar ik naar toe zou gaan en wat ik zou doe. Toen zag ik een prikbord. Vanuit nieuwsgierig keek ik naar dat bord. Op een papier stond een informatie over een training voor je leven. Ik heb opgegeven en kwam in de klas. Mijn docent was een aardige en elegante mevrouw. Ik weet niet waarom maar ik wist zeker dat zij mijn docent in mijn leven is. Ik luisterde naar haar met ander klasgenoten. Toen keek ik naar het raam. Ik zag een mooi strand dat schitterde in de zon. In de blauw groene zee waren tientallen dolfijnen door elkaar aan het springen. Wat ik zag was zo mooi dat ik van hart roepen moest. Iedereen keek naar mij en de docent glimlachte. Voor hun is dit uitzicht niet zo bijzonder. Na de les deed ik mee aan een avontuurlijke wedstrijd. De wedstrijd test niet alleen je lichaam, maar ook je spirit en ziel. Ik zwom in een grote pijp en klom

Meer lezen

Een kok slachtte een stier -Zhuang Zi

Een kok liet aan zijn koning zien hoe je een stier slacht. Hij raakte de stier met zijn handen aan, leunde tegen hem met zijn schouder, trapte hem met zijn voeten en drukte hem met zijn knie. Toen het mes in en uit de stier ging, werd er een mooie melodie gemaakt, en toen hij de stier uit elkaar deed, zagen we een prachtige dans. De Koning zei: ’ach, wat geweldig, waar heb je die techniek geleerd?’ De kok deed eerst het mes weg en antwoordde: ’Waar ik van houd is Dao, en dat is meer dan het techniek. Vroeger als ik een stier slachtte, zag ik de hele stier. Na drie jaar zag ik alleen het detail maar geen hele stier. Nu voel ik de stier door mijn geest maar niet met mijn ogen. Als mijn verstand stopt gaat mijn ziel gewoon door. Ik laat op de natuurlijke wijze, mijn mes tussen de botten en zenuwen glijden. Ik raak geen zenuw aan, eveneens geen botten. Een goede kok verandert elk jaar van mes omdat dit slijt. Een normale kok verandert het elke maand omdat het kapot is. Nu heb ik dit mes

Meer lezen

Ik hou van een vrouw

Ik hou van een vrouw. Ze straalt als een filmster. Ik weet het en iedereen zegt dat. ze zeggen dat ik haar niet waard ben. Ik droom s’nacht van haar. Ik mis haar op mijn pijnlijke momenten. Ik voel dat zonder haar mijn leven geen bedoeling zal hebben. De vrouw is mijn droom, het leven dat ik wil hebben, De persoon die ik echt ben.

Meer lezen

in het Licht

Zoeken in deze blog